Purchawka łatkowata

Lycoperdon mammiforme Pers.

Występowanie:
Jesienią w ciepłych lasach liściastych (głównie dębowo-grabowych) lub na ich obrzeżach; bardzo rzadka.

Wymiary:
Średnica główki do 3-6 cm, wysokość owocnika 3-8 cm.

Owocnik:
W kształcie odwróconego jaja lub gruszki.

Zewnętrzna ściana:
Na powierzchni zewnętrznej warstwy powstaje rodzaj białej, pilśniowatej osłony, która na dojrzewającym owocniku rozrywa się na małe płaty, odpadające dopiero na starość. Odkryte kolce i brodawki, początkowo jasnokremowe, z wiekiem stają się brązowe; są gęsto położone, pojedynczo lub po kilka, w gwiazdkowatych skupieniach. Wewnętrzna warstwa brudnawobrązowawa, gładka, nieco połyskliwa, o strukturze miękkiego papieru; na szczycie powstaje koliste ujście.

Wnętrze:
U dołu płonne; komory średnie i duże; początkowo białe, z czasem żółtooliwkowe do ciemnobrązowego, płynnie przechodzące w górną część płodną tak samo zabarwioną, z niewielką płonną słupowatą strukturą w środkowej części owocnika.

Trzon:
Stosunkowo wyraźny, zwężający się ku dołowi, płynnie przechodzący w główkę.

Cechy charakterystyczne:
Wyraźne kłaczkowate płaty, przez długi czas pokrywające główkę owocnika.

Łatwo pomylić z:
Purchawka miękka ma główkę pokrytą drobnymi kolcami i ziarenkami, które szybko odpadają, ale są wyraźnie mniejsze od płatków osłony, widocznych na owocnikach purchawki łatkowatej. Zarówno z tą, jak i z innymi gatunkami purchawek gatunek ten może być mylony dopiero po „wyłysieniu” z resztek osłony, co ma miejsce w okresie późnej starości.
Bywa również mylony z purchawką chropowatą przez osoby nie widzące różnicy między kolcami a resztkami osłony.

Wartość:
Jak wszystkie purchawki, jest jadalna za młodu.

Uwagi:
Gatunek uznany w Polsce za narażony na wymarcie.