Bokówka biała

Pleurocybella porrigens (Pers.) Singer

Nazywana również: Anielskie skrzydła, bedłka wydłużona, bedłka rozesłana, boczniak rozesłany.

Występowanie: Od lipca do października, przeważnie grupami, na martwym drewnie drzew iglastych (świerk, jodła, sosna), w miejscach wilgotnych; na południu Polski miejscami częsta.

Owocnik: Przyrośnięty bokiem bezpośrednio do podłoża, bez trzonu; kapelusze często zrośnięte ze sobą w kępki.

Wymiary: Średnica kapelusza 2-10 cm.

Kapelusz: Biały; półkulisty, wachlarzowaty; za młodu filcowato owłosiony, potem nagi (przy nasadzie kapelusza owłosienie utrzymuje się dłużej). Brzeg początkowo podwinięty, z czasem bywa pofalowany; ostry.

Pod kapeluszem: Blaszki szerokie; początkowo białe, z wiekiem kremowe lub żółtawe; ostrza gładkie, giętkie; połączone w punkcie styku z podłożem.

Odcisk kapelusza: Biały.

Miąższ: Cienki, elastyczny, białawokremowy, o ziołowo-grzybowym zapachu i łagodnym smaku.

Cechy charakterystyczne: Biały muszlowaty kapelusz oraz białe blaszki, które nigdy nie stają się brązowe; brak trzonu; występowanie na drewnie drzew iglastych.

Gatunki podobne:
Ciżmówka miękka rośnie na drewnie drzew liściastych (wyjątek: świerk), pod skórką ma żelatynowaty miąższ a jej blaszki z wiekiem brązowieją; częsta.
Boczniak białotrzonowy rośnie na drewnie drzew iglastych i liściastych, ma szarawy kapelusz z błoniastą osłoną na brzegach i wyraźny trzon; częsty.
Łycznik białawy rośnie na drewnie drzew iglastych, ma mniejsze owocniki i niewielki biały trzon; częsty.