Drobnołuszczak żółtawy
Pluteus leoninus (Schaeff.) P. Kumm.


Nazywany również:
Łuskowiec żółty, łuskowiec żółtawy, rumieniak ognisty, rumieniak jaskrawy, łuskowiec jaskrawy, bedłka jaskrawa.
Występowanie:
Od maja do października, przeważnie pojedynczo lub rzadziej po kilka, na próchniejącym drewnie drzew liściastych (zwłaszcza buka i brzozy). Niezbyt częsty.
Wymiary:
Średnica kapelusza 1-8 cm. Wysokość trzonu 4-9 cm, grubość trzonu 0,2 – 0,6 cm.
Kapelusz:
Cytrynowożółty, złocisty, żółtobrązowawy, przeważnie prążkowany od brzegu do połowy promienia, zmieniający nieco swoją barwę w zależności od stopnia nawilgocenia. Ciemniejszy w środkowej części. W młodości dzwonkowaty lub stożkowaty, stopniowo rozpościerający się do płaskiego, często z niewielkim szerokim uwypukleniem. Brzeg ostry, delikatnie bruzdkowany. Na młodych owocnikach szczytowa część pokryta jest wyprostowanymi łuseczkami, które z czasem w kierunku brzegu coraz bardziej przylegają do miąższu, nadając powierzchni aksamitny wygląd.
Pod kapeluszem:
Blaszki najpierw białe, później różowe, do żółtobrązowawych lub różowołososiowych. Ostrze złocistożółte, za młodu watowato-kosmkowate, z wiekiem bieleje, chociaż niekoniecznie przy brzegu kapelusza. Stosunkowo gęste, przy trzonie wolne lub czasem nieznacznie przyrośnięte, słabo wybrzuszone.
Odcisk kapelusza:
Różowy, łososiowy.
Trzon:
Pełny, z wiekiem czasem pusty. Wysoki, cylindryczny z bulwiastym zgrubieniem podstawy i nieznacznym zwężeniem na szczycie. Biały, delikatnie jedwabisto podłużnie prążkowany, w dolnej części czasem żółtobrązowawy z drobnymi łuseczkami podobnej barwy przy podstawie.
Miąższ:
Biały, wodnistoszary z żółtym odcieniem, cienki, łamliwy. Smak nieco kwaskowy, zapach rzodkwi.
Cechy charakterystyczne:
Żółty kapelusz, czasem tylko z nieznacznym brązowawym odcieniem i biały trzon.
Gatunki podobne:
Na drewnie drzew liściastych rosną również:
Drobnołuszczak żółtooliwkowy z kapeluszem barwy żółtawobrązowej do zielonkawo żółtawej; rzadki.
Drobnołuszczak żółtonogi z żółtym trzonem i brązowawym kapeluszem (często nieco wklęsłym) z nieznacznym odcieniem cytrynowym, czasem spotykany także na ziemi; stosunkowo częsty.
Wartość:
Jadalny, lecz niskiej wartości.
