Klejówka różowa

Gomphidius roseus (Fr.) Fr.

Występowanie:
Od lipca do października pod sosnami, rzadziej jodłami i świerkami, na piaszczystych glebach w lasach iglastych, wśród mchów, głównie na południu Polski; pasożytuje na grzybni maślaka sitarza, przez co często rośnie w jego towarzystwie; rzadka.

Wymiary:
Średnica kapelusza 2-5 cm. Wysokość trzonu 4-6 cm, grubość trzonu 1-1,5 cm.

Kapelusz:
Mięsisty, za młodu wypukły, z wiekiem spłaszczony do wklęsłego. Cielistoróżowy z odcieniami jasnej czerwieni, gładki, lepki, tylko podczas suszy suchy i błyszczący; brzeg podwinięty. Osłona pajęczynowata, nieco lepka, zanikająca.

Pod kapeluszem:
Blaszki grube, rzadkie, przeważnie rozwidlone, w młodości białe, z czasem popielate do brązowooliwkowych na starość; zbiegające.

Odcisk kapelusza:
Czarny.

Trzon:
Jędrny, przy podstawie zwężony; u góry biały, na dole różowy. Osłona pozostawia po sobie gruby pierścień.

Miąższ:
Miękki, biały a pod skórką kapelusza i w trzonie różowy. Łagodnie kwaskowy smak; bezwonny.

Cechy charakterystyczne:
Cielistoróżowy kapelusz i dolna część trzonu, zbiegające blaszki, pierścień. Pokrojem podobna do wielu klejówek, lecz różowym zabarwieniem wyraźnie się od nich różniąca.

Wartość:
Jadalna po usunięciu skórki kapelusza i śluzu, ale warta oszczędzania ze względu na rzadkość występowania.

Uwagi:
W Polsce gatunek uznany za rzadki.