Patyczka lepka

Leotia lubrica (Scop.) Pers.

Występowanie:
Od lipca do października w różnych lasach i na ich obrzeżach, w miejscach wilgotnych, trawiastych, omszonych, w pobliżu rzek i potoków, rośnie w grupach; pospolita.

Wymiary:
Średnica główki 1-2 cm, wysokość owocnika 2-7 cm.

Główka:
Początkowo półkolista, z wiekiem wypukła, przybierająca kształt spłaszczonej kulki. Powierzchnia nieregularnie pofałdowana, śliska, żółta do żółtooliwkowej lub pomarańczowej, czasem z ciemnozielonawymi lub czarniawymi plamkami albo cała w takim kolorze.

Wysyp zarodników:
Bezbarwny do bladożółtego.

Trzon:
Pusty, walcowaty, czasem podłużnie spłaszczony, u góry rozszerzony. Powierzchnia śliska, delikatnie ziarniście punktowana, za młodu cytrynowa, z wiekiem pomarańczowa do cynamonowobrązowej, koloru główki lub jaśniejsza.

Miąższ:
Galaretowaty, konsystencji wosku, bladożółty, o mdłej woni stęchlizny.

Cechy charakterystyczne:
Zółty galaretowaty owocnik, czasem z ciemniej plamistą główką.

GATUNKI PODOBNE:

Hełmik okrągławy  czy hełmik mętny trudno uznać za gatunki podobne, bo pomimo zbliżonego kształtu mają zupełnie inne ubarwienie; mitróweczka błotna rośnie zaś w wodzie na gnijących szczątkach roślin.

Owocniki zajęte przez grzyb pasożytniczy z rzędu rozetkowców (Hypocreales) opisywano czasem jako odrębny gatunek – patyczka czarnozielona (Leotia atrovirens).

Wartość: niejadalna.