Promieniak wilgociomierz

Astraeus hygrometricus (Pers.) Morgan

Nazywany również:
Promieniak gwiaździsty, astreusz wilgociomierz.

Występowanie:
Od lipca do listopada w stosunkowo suchych lasach iglastych i liściastych lub na ich obrzeżach, w miejscach nasłonecznionych, piaszczystych lub gliniastych. Rzadki.

Wymiary:
Średnica młodego kulistego owocnika 2-4 cm, potem w formie gwiazdy o średnicy 6-12 cm.

Owocnik:
Początkowo w kształci kuli, której zewnętrzna ściana pęka z czasem tworząc giwazdę z kulą pośrodku.

Zewnętrzna ściana:
Twarda, gruba. Zewnętrzna warstwa trójwarstwowa, twarda, skórzasta, na zewnątrz szaro brązowawa; po dojrzeniu owocnika pęka promieniście na 4-20 rozchylających się gwiaździsto płatów, które tulą się do siebie ponownie podczas suszy. Warstwa środkowa mięsista, brudnobiaława, a wewnętrzna cienka, brązowa, z czasem drobno popękana. Wewnętrzna warstwa w formie zazwyczaj gładkiej jasnobrązowej do czarnobrązowej kuli, która otwiera się na szczycie małym ujściem.

Płodna część:
Znajduje się wewnątrz kuli, u dojrzałych owocników jest ziemistobrązowa.

Cechy charakterystyczne:
Skórzasta, sztywna, twarda struktura; duża wodochłonność.

GATUNKI PODOBNE:
Bywa mylony z gwiazdoszami, które mają jednak bardziej miękkie i szersze ramiona i nie są tak wodochłonne.

Wartość:
Niejadalny.