Soplówka bukowa

Hericium coralloides (Scop.) Pers.

Nazywana również:
Soplówka gałęzista, kolczak koralowy, kolczak koralkowy.

Występowanie:
Od sierpnia do października wyrasta podczas deszczowych okresów na kłodach buka (czasem dębu lub brzozy, rzadziej innych drzew liściastych). W swoim środowisku (stare bukowe lasy z zalegającym martwym drewnem) stosunkowo częsta.

Wymiary:
Szerokość 10-40 cm, wysokość do 20 cm.

Owocnik:
Kształtu nieregularnie wydłużonej kuli, przypominającej koralowiec. Złożony z luźnych wielokrotnie rozgałęzionych gałązek, równomiernie porośniętych miękkimi igiełkami, wyrastających z krótkiej i grubej podstawy. Białawy, wysychając uzyskuje barwę żółtawą i brązowawą.

Miąższ:
Zbity do nieco gąbczastego, koloru owocnika, bez zapachu ani smaku.

Cecha charakterystyczna:
Igiełki równomiernie porastają powierzchnię gałązek (u podobnych soplówek albo nie ma gałązek, albo igiełki występują tylko na ich końcach).

Łatwo pomylić z:
Soplówka jodłowa wyrasta na drewnie jodły i świerka, wykształca bardziej zwarte owocniki z igiełkami jedynie na końcach rozgałęzień.
Soplówka jeżowata tworzy na drewnie drzew liściastych równe półkuliste nierozgałęzione owocniki, pokryte długimi kolcami.
Soplówka gałęzista często bywa uważana za synonim spolówki bukowej.

Wartość:
Za młodu jadalna i smaczna, lecz objęta ochroną prawną, nie może więc być zbierana.

Uwagi:
Wszystkie soplówki są jadalne, lecz w Polsce objęte ochroną gatunkową.