Stożkówka wiosenna

Conocybe aporos Kits van Wav.

Znana też jako: Pholiotina aporos (Kits van Wav.) Clémençon

Nazywana również:
Stożkogłówka wiosenna.

Występowanie:
Od kwietnia do maja w lasach, parkach, ogrodach, na łąkach; w miejscach nasłonecznionych; stosunkowo częsta.

Wymiary:
Średnica kapelusza 1– 5 cm. Wysokość trzonu 3-5 cm, grubość trzonu 0,2-0,5 cm.

Kapelusz:
Półkulisty; zmienia ubarwienie w zależności od stopnia nawilgocenia w odcieniach ochrowego, cynamonowego, czerwonobrązowego. Gładki; gdy wilgotny – z ciemniejszym centrum i nieznacznie żłobkowanym brzegiem, gdy suchy – z bledszym centrum i brzegiem gładkim.

Pod kapeluszem:
Blaszki stosunkowo gęste, bladoochrowe do rdzawobrązowych; ostrza gładkie, niekiedy wyszczerbione.

Odcisk kapelusza:
Rdzawobrązowy.

Trzon:
Smukły, stosunkowo cienki, sztywny, przy podstawie nieznacznie zgrubiały; przeważnie w jaśniejszym odcieniu koloru kapelusza, pokryty białymi włókienkami. Posiada skórzasty pierścień o żłobkowanej górnej powierzchni.

Miąższ:
Kruchy, stosunkowo cienki, o słabym zapachu przypominającym nieco woń liści pelargonii.

Cechy charakterystyczne:
Niewielkie owocniki o zgrabnie kopulastych nagich brązowawych kapeluszach z odgórnie żłobkowanym pierścieniem na trzonie i z lekko zgrubiałą podstawą, wyrastające na wiosnę w odsłoniętych miejscach.

Łatwo pomylić z:
Bardzo podobne są: stożkówka wysmukła i stożkówka wąskorozwiernikowa, jednak obie rosną od lata do jesieni. Również są niejadalne, a ich pewna identyfikacja wymaga użycia mikroskopu.

Wartość:
Niejadalna.