Zasłonak wonny

Cortinarius traganus (Fr.) Fr.

Nazywany również:	Zasłonak brodaty, zasłonak koźli.
Występowanie:	Od czerwca do września często rośnie grupami pod sosnami i świerkami w lasach iglastych na kwaśnych glebach, rzadszy w lasach liściastych.
Wymiary:	Średnica kapelusza 4-15 cm. Wysokość trzonu 6-10 cm, grubość trzonu 1-3 cm.
Kapelusz:	W młodości kulisty i bladofioletowy ze srebrzystym wierzchołkiem, z wiekiem wypukły do rozpostartego z barwą blednącą do bladoochrowej. Suchy, błyszczący, brzegi w młodości usłane zwieszającymi się filcowatymi pozostałościami po osłonie, skórka czasem popękana.
Pod kapeluszem:	Blaszki stosunkowo gęste i szerokie, wykrojone. Za młodu ochrowe, z wiekiem ciemnieją do rdzawobrązowych, nigdy nie zbliżając się do fioletowej barwy kapelusza. Ostrza jaśniejsze, nierówne.
Odcisk kapelusza:	Rdzawobrązowy.
Trzon:	Pełny, masywny, maczugowaty, przy nasadzie bulwiasty. Początkowo fioletowy, z wiekiem blednący, bladoliliowy, od podstawy uzyskujący odcień ochrowy. Suchy, jedwabiście połyskujący, usłany resztkami osłony. Pierścień rdzawy.
Miąższ:	Gruby, w odcieniach żółtawo-brązowych bez fioletu, niemiły zapach acetylenu lub karbidu z owocową nutą przejrzałych gruszek, smak lekko gorzki.
Cechy charakterystyczne:	Fioletowy trzon i kapelusz, lecz miąższ i blaszki nigdy nie zbliżają się do tego koloru.
Łatwo pomylić z:	Zasłonak odrażający jest smuklejszy i jaśniej zabarwiony, ma fioletowy miąższ i słodkawą woń gnijących ziemniaków. Zasłonak fioletowy jest ubarwiony jednolicie na ciemnofioletowo (łącznie z blaszkami, które dopiero z wiekiem przybierają brązowo-cynamonowe odcienie). Zasłonak białofioletowy ma miąższ różowofioletowy do szaroniebieskiego o zapachu surowych ziemniaków. Żaden z w/w wymienionych gatunków nie jest jadalny.
Wartość:	Lekko trujący.