Borowik usiatkowany

Boletus reticulatus Schaeff.

Nazywany również: Borowik prawdziwy podgat. siateczkowaty, borowik szlachetny odm. usiatkowana.

Występowanie: Od maja do października w widnych lasach liściastych i (rzadziej) iglastych; pod dębami i bukami, rzadziej świerkami, jodłami i sosnami; stosunkowo częsty.

Wymiary: Średnica kapelusza 5-25 cm (rzadko do 30 cm). Wysokość trzonu 10-25 cm, grubość trzonu 2-7 cm.

Kapelusz: Kapelusz kulisty, z czasem wypukły do spłaszczonego, bardzo mięsisty. Od jasno- do ciemnobrązowego, płowy, matowy, delikatnie zamszowy. Podczas suszy czasem pęka na drobne poletka.

Pod kapeluszem: Rurki niemal wolne, wycięte lub lekko przyrośnięte, wąskie, za młodu białe, z wiekiem zielonkawe a przy brzegu kapelusza czerwonawe. Pory małe, białe, okrągłe, z czasem oliwkowe.

Odcisk kapelusza: Oliwkowopiaskowy.

Trzon: Pełny, gruby, czasem bulwiasty. Kolor taki jak kapelusza, czasem ciemniejszy lub jaśniejszy, pokryty siateczką na całej długości (jasną za młodu, ciemniejącą z wiekiem).

Miąższ: Jędrny, niezmienny, z wiekiem gąbczasty. Biały, pod skórką lekko kremowy, brązowawy lub czerwonawy. Przyjemny zapach i smak (określany jako słodkawy, orzechowy).

Cechy charakterystyczne: Trzon na całej wysokości pokryty wyraźną siateczką; zamszowaty ciemny kapelusz.

Gatunki podobne:
Borowik szlachetny ma dużo słabszą siateczkę (i tylko na części trzonu); pospolity.
Borowik sosnowy rośnie pod sosnami, ma przeważnie znacznie ciemniejszy brązowy kapelusz; rzadki.
Goryczak żółciowyjest gorzki w smaku, ma pory zabarwione na różowo (za młodu białe, jak u usiatkowanego); częsty.

Wartość: Jadalny i bardzo smaczny.

Uwagi: Na pierwszy rzut oka „bliźniak” borowika szlachetnego i borowika sosnowego, powszechnie z nimi mylony. Ciepłolubny, pojawia się wśród pierwszych borowików.