Czubajeczka cuchnąca

Lepiota cristata (Bolton) P. Kumm.

Występowanie:
Od maja do listopada w lasach, ogrodach, parkach, na trawnikach, przy leśnych drogach. Pospolita.

Wymiary:
Średnica kapelusza 1-4 cm. Wysokość trzonu 3-6 cm, grubość trzonu 0,2-0,4 cm.

Kapelusz:
Za młodu prawie półkulisty, stożkowaty, z czasem wypukły do płaskiego; biały do kremowego, z czerwonobrązowym tępym gładkim garbkiem, koncentrycznie usłany przylegającymi czerwonobrązowymi łuskami. Brzeg ostry, czasem spękany.

Pod kapeluszem:
Blaszki gęste, szerokie, wolne; za młodu białe, z czasem bladokremowe.

Odcisk kapelusza:
Biały.

Trzon:
Początkowo pełny, szybko staje się pusty; smukły, cylindryczny, łamliwy; przy podstawie rozszerzony; nad delikatnym, lejkowato wzniesionym, błoniastym pierścieniem – gładki, poniżej – włóknisty; za młodu biały, starzejąc się przybiera odcień różowawy do czerwonawego.

Miąższ:
Wodnisty, cienki; biały a w trzonie tuż pod skórką czerwonobrązowy; o nieprzyjemnej plastelinowo-metalicznej woni i łagodnym smaku.
Cechy charakterystyczne:
Biały kapelusz z czerwonobrązowymi łuseczkami i takim garbkiem, biały włóknisty trzon ze stosunkowo trwałym pierścieniem.

Gatunki podobne:
Czubajeczka tarczowata ma brudnobiały włóknisty kapelusz ze zwisającymi z brzegu resztkami białej osłony, natomiast rzadka czubajeczka ziarnistołuskowata ma delikatny grzybowy zapach.

Wartość:
Trująca.

Uwagi:
Prawdopodobnie wszystkie czubajeczki są mniej lub bardziej trujące.