Lejkówka karbowana

Clitocybe costata Kühner & Romagn.

Występowanie:
Od czerwca do września pod świerkami w lasach iglastych i mieszanych, głównie na południu Polski; stosunkowo częsta.

Wymiary:
Średnica kapelusza 3 –10 cm. Wysokość trzonu 3-5 cm, grubość trzonu 0,4-0,8 cm.

Kapelusz:
Za młodu płaski i na środku wklęsły, z podwiniętym karbowanym brzegiem; z wiekiem lejkowaty, z gładkim pofalowanym brzegiem. Ochrowocielisty, brązowawy, ciemniejszy w centrum. Gładki, trochę aksamitny (zwłaszcza na środku).

Pod kapeluszem:
Blaszki grube, stosunkowo gęste, nierównej długości, rozwidlone, zbiegające; białawe, kremowe; ostrza gładkie.

Odcisk kapelusza:
Biały.

Trzon:
Walcowaty; w młodości pełny, z czasem watowaty; koloru kapelusza lub jaśniejszy; podłużnie włókienkowato spękany. Podstawa obrośnięta białą, filcowatą grzybnią.

Miąższ:
Biały, elastyczny, miękki, stosunkowo cienki; o zapachu gorzkich migdałów i słabo wyczuwalnym smaku.

Cechy charakterystyczne:
Trzon w kolorze kapelusza, grube zbiegające blaszki, lejkowaty kapelusz z karbowanym lub pofalowanym brzegiem, zapach gorzkich migdałów.

GATUNKI PODOBNE:
Bardzo podobna jest lejkówka żółtobrązowa o drobniejszych owocnikach, cieńszych rzadszych blaszkach oraz jaśniejszym trzonie; pospolita.
Lejkówka łuseczkowata ma nieco łuseczkowaty kapelusz, rośnie w lasach iglastych pod sosnami i świerkami, pachnie mąką i jest rzadka.

Wartość:
Jadalna.