Pieprznik szary

Cantharellus cinereus (Pers.) Fr.

Występowanie:
Od sierpnia do listopada, przeważnie gromadnie, w ciepłych fragmentach lasów mieszanych (głównie bukowych), wśród mchów i opadłych liści. Rzadki.

Wymiary:
Kapelusz średnicy 2-5 cm. Wysokość trzonu 2-8 cm, grubość trzonu 0,4-1 cm.

Kapelusz:
Już w młodości zagłębiony; szarobrązowy do czarniawego; brzeg podwinięty, z czasem silnie pofałdowany i perforowany, jaśniejszy, żółtobrązowy. Powierzchnia promieniście pomarszczona, usiana drobnymi kosmkami.

Pod kapeluszem:
Szaropopielate żyłki, fałdki, żeberka nieregularnie rozwidlone, mocno zbiegające.

Odcisk kapelusza:
Kremowy, biały.

Trzon:
Równej grubości, pusty, bocznie spłaszczony, płynnie przechodzący w kapelusz (co działa też w drugą stronę – żyłkowany hymenofor płynnie przechodzi w trzon, czasem zbiegając do samej jego podstawy); za młodu brązowy, koloru kapelusza lub w jaśniejszym odcieniu, z wiekiem ciemnieje; przy podstawie biały nalot.

Miąższ:
Giętki, cienki, szarobrązowy, o słabym owocowym (czasem nieprzyjemnym) zapachu i delikatnym smaku.

Cechy charakterystyczne:
Szaropopielate ubarwienie, listewki daleko zbiegające.

GATUNKI PODOBNE:
W zbliżonym środowisku rosną lejkowiec dęty i lejkowniczak pełnotrzonowy – lecz oba nie posiadają wyraźnych żyłek pod kapeluszem. Pieprznik trąbkowy posiada co prawda wyraźne listewki, lecz charakteryzuje się jaśniejszym kapeluszem z dominacją odcieni żółtawo-brązowawych.

Wartość:
Jadalny.