Twardówka anyżkowa

Lentinellus cochleatus (Pers.) P. Karst.

Nazywana również:	Twardówka muszlowata, łyczak muszlowy.
Występowanie:	Od lipca do października rośnie kępkami na martwym drewnie drzew liściastych i iglastych, miejscami częsta.
Wymiary:	Średnica kapelusza 3-8 cm. Wysokość trzonu 2-6 cm, grubość trzonu 0,5-1 cm.
Kapelusz:	Łopatkowaty, języczkowaty, lejkowato przechodzący w trzon; kolor cielisty do czerwonobrązowawego; brzeg pofalowany.
Pod kapeluszem:	Blaszki gęste, mocno zbiegające; za młodu białe, z wiekiem różowawe, potem kremowe, ostatecznie bladobrązowe. Ostrza karbowane.
Odcisk kapelusza:	Biały.
Trzon:	Wygięty, podłużnie rynienkowaty; koloru kapelusza, ciemniejszy niż blaszki, a ku dołowi brązowiejący. W konsystencji łykowaty, skórzasty, chrząstkowy.
Miąższ:	Początkowo elastyczny, z czasem łykowaty, w dole trzonu korkowaty. Kolor biały do bladoszarego, zapach i smak łagodnie anyżowe.
Cechy charakterystyczne:	Zapach anyżu, karbowane ostrza blaszek.
Łatwo pomylić z:	Znacznie rzadsze gatunki to: twardówka bezwonna, która nie pachnie anyżem oraz twardziak anyżkowy o większych owocnikach i jasnoochrowożółtym, miękkim kapeluszu.
Wartość:	Jadalna.