Maczużnik wysmukły

Ophiocordyceps gracilis (Grev.) G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora

Znany też jako: Cordyceps gracilis (Grev.) Durieu & Mont.

Występowanie:
Pojawia się tuż po stopnieniu śniegów na podziemnych larwach motyli i ciem, w wilgotnych nadrzecznych terenach; rzadki.

Wymiary:
Wysokość owocnika do 5 cm, główka średnicy do 0,7 cm.

Główka:
Kulista, półkulista do jajowatej, czasem niekształtna. Cała powierzchnia pokryta równomiernie delikatnymi ziarnistymi punkcikami w odcieniu ciemniejszym niż tło, przez które wydostają się zarodniki. Zółtopomarańczowa, pomarańczowa do pomarańczowobrązowej i pomarańczowoczerwonej. Brzeg stosunkowo ściśle przylegający do trzonu.

Trzon:
Walcowaty, cienki, długi, żółtawy, żółtawobrązowawy do brązowawego, ciemniejszy w dolnej części, lekko podłużnie bruzdkowany i czasem pokryty pojedyńczymi zaderkami, pod ziemią bywa powyginany.

Miąższ:
Raczej kruchy, biały do żółtawego, bezwonny.

Cechy charakterystyczne:
Pomarańczowa główka wyraźnie kształtem oddzielona od trzonu (a nie maczugowato się z nim zlewająca i tylko kolorystycznie się różniąca, jak w przypadku niektórych maczużników).

GATUNKI PODOBNE:
Rosnący również na larwach maczużnik bojowy ma podobną barwę, lecz maczugowatą wydłużoną główkę.
Maczużnik muszy rośnie na muchach, pomarańczowobrązowa lub bladożółta główka jest kulista lub maczugowata.
Maczużnik osi rośnie na osach i błonkówkach, ma żółtą maczugowatą główkę i białawy trzon.

Wartość:
Niejadalny.

Uwagi:
Ze względu na rzadkość występowania nie zaleca się wykopywania owocnika by sprawdzić, na czym rośnie, choć jest to metoda ułatwiająca oznaczenie gatunku.